4 ΩΚΤΩΒΡΙΟΥ
            ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ!

Όμορφα κύλησε και για σήμερα η ημέρα μας συντροφιά με τους φίλους μας τα ζώα.
Βασιστήκαμε στο εξαιρετικό παραμύθι : << Ο Καλόκαρδος λύκος >>,αλλά και στο παραμύθι :
<< Οι τέσσερις φίλοι >> με ήρωες το παγώνι,την μαϊμού,το λαγό και το ελεφαντάκι.
Ο Καλόκαρδος λύκος ανακοινώνει τις σκέψεις των παιδιών .

......συνέχεια το παραμύθι:

                 <<    Οι τέσσερις φίλοι  >>

Παραδοσιακό Παραμύθι από την Αφρική (διασκευή) Παραμύθι με θεματολογία από τη ζωή των ζώων .

Μια φορά και έναν καιρό ένα παγώνι φύτεψε ένα μικρό σποράκι.

Εκείνη την ώρα περνούσε από εκεί κοντά ένας λαγός. "Μπορώ να σε βοηθήσω;" ρώτησε ο λαγός το παγώνι. "Βεβαίως. Θα μπορούσες να ποτίσεις το σποράκι που μόλις φύτεψα!" απάντησε το παγώνι.

Έτσι και έκανε... Ύστερα από λίγη ώρα πέρασε από το ίδιο σημείο και η μαϊμού. "Μπορώ μήπως να βοηθήσω;" ρώτησε η μαϊμού τον λαγό. "Ασφαλώς και μπορείς. Τάισε το φυτό που μόλις άρχισε να μεγαλώνει!" απάντησε ο λαγός.

Η μαϊμού τάισε το μικρό φυτό, όταν άκουσε την φωνή του κυρ-Ελέφαντα. "Έι,μαϊμουδίτσα, μπορώ μήπως να σε βοηθήσω;" ρώτησε πρόθυμα ο ελέφαντας. "Τι θα έλεγες να πρόσεχες το φυτό μας να μην πάθει κάτι κακό;" είπε η μαϊμού και αμέσως ο ελέφαντας τύλιξε την προβοσκίδα γύρω από το φυτό για να το προστατέψει....

Το μικρό σποράκι, λοιπόν, μεγάλωσε και έγινε φυτό και το φυτό μεγάλωσε και έγινε δέντρο, μια πανέμορφη μηλιά, και οι τέσσερις φίλοι κάθονταν κάτω από τη σκιά της και θαύμαζαν την ομορφιά της...

Κάποια στιγμή ο ελέφαντας σηκώθηκε και προσπάθησε να πιάσει τα μήλα αλλά ήταν πολύ ψηλά και δεν μπορούσε να τα φτάσει.  "Ωχ! Δεν μπορώ να φτάσω τα μήλα", παραπονέθηκε ο ελέφαντας. "Μην ανησυχείς. Θα σκαρφαλώσω εγώ πάνω σου και θα τα φτάσω...", είπε η μαϊμού. Όμως ούτε και έτσι κατάφεραν να πιάσουν τα μήλα. Ήταν πάρα πολύ ψηλά. "Ωχ! Ωχ! Ούτε εγώ μπορώ να τα φτάσω...", κλαψούρισε η μαϊμού. "Μην ανησυχείτε. Θα ανέβω και εγώ στην πλάτη της μαϊμούς και έτσι θα τα φτάσουμε!" είπε περιχαρής ο λαγός...

"Ωχ!Ωχ!Ωχ! Ούτε και εγώ καταφέρνω να τα πιάσω αυτά τα μήλα. Είναι πάρα πάρα πολύ ψηλά", είπε απογοητευμένος ο λαγός. "Είμαι και εγώ εδώ", πετάχτηκε εκείνη την ώρα το όμορφο παγώνι. "Θα ανέβω και εγώ στην πλάτη του λαγού και τότε... θα καταφέρουμε να φτάσουμε τα ζουμερά μηλαράκια..."

Οι 4 φίλοι είχαν εργαστεί όλοι μαζί και τώρα...επιτέλους...είχαν νόστιμα, ζουμερά μήλα να γευτούν και να μοιραστούν.....

  Πηγή:   http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/08/blog-post_8259.html

Να ευχαριστήσουμε την συνάδελφο Τάνια Μάνεση .Πατείστε  ΕΔΩ   

Παίξαμε ,το δραματοποιήσαμε......

 και στην συνέχεια αφού μάθαμε την δύναμη της συνύρπαξης και της συνεργασίας ορίσαμε και τους βοηθούς της καλής κυρά Εβδομάδας.

Οι δράσεις ολοκληρώθηκαν με την κυρία Ακριβή και την ιδέα:

                            << Που να είναι η ουρά μου >>

Τα παιδιά με δεμένα μάτια ( με μια παιδική μπαντάνα ) προσπαθούν να σχεδιάσουν την ουρά του ζώου. Το αποτέλεσμα τέλειο...

        Καλή συνέχεια......